Pacuvius, Marcus: A szerencséről (Fortunam insanam... (fr. 262) in Hungarian)

Fortunam insanam esse et caecam et brutam perhibent philosophi 
Saxoque instare in globoso praedicant volubili: 
Id quo saxum inpulerit Fors, eo cadere Fortunam autumant. 
Caecam ob eam rem esse iterant, quia nihil cernat, quo sese adplicet; 
Insanam autem ‹esse› aiunt, quia atrox, incerta instabilisque sit; 
Brutam, quia dignum atque indignum nequeat internoscere. 
Sunt autem alii philosophi, qui contra Fortunam negant 
Ullam misera in aetate esse: Temeritatem esse autumant. 
Id magis veri simile esse usus reapse experiundo edocet: 
Velut Orestes modo fuit rex, factust mendicus modo.