The page of Válek, Miroslav, Polish Reception
Reception
<!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Cambria Math"; panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4; mso-font-charset:238; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;} @font-face {font-family:Calibri; panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4; mso-font-charset:238; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;} @font-face {font-family:Verdana; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:238; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:536871559 0 0 0 415 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-unhide:no; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; margin-top:0cm; margin-right:0cm; margin-bottom:10.0pt; margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-ansi-language:EN-US; mso-fareast-language:EN-US;} .MsoChpDefault {mso-style-type:export-only; mso-default-props:yes; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-ansi-language:EN-US; mso-fareast-language:EN-US;} .MsoPapDefault {mso-style-type:export-only; margin-bottom:10.0pt; line-height:115%;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} -->
Miroslav Válek objawia się w swojej drugiej książce
poetyckiej „Priťažlivosť” jako liryk dramatycznie i tragicznie konfrontujący losy
człowieka i świata na planie społecznym i indywidualnym. Człowiek interesuje go
jako podmiot historii i stara się zrozumieć jego dzieje w konkretnych okolicznościach
historycznych, czego przykładem jest znakomity utwór o rozpadzie Republiki z 1938
roku – Domov sú ruky, na ktorých smieš
plakať (Dom to ręce, na których możesz płakać), ale człowiek interesuje go także
z ogólniejszych powodów antropologicznych, chce określić jego egzystencję, naturę
jego przeżyć, wszystko, co składa się na jego osobowość.
(...)
Najwybitniejsza książka Miroslava Válka – Milovanie v husej koži (Miłowanie w gęsiej
skórze, 1965) kontynuuje w nowej scenerii i w nowych układach wątki myślowe już
wcześniej zaczęte. Poetę zajmuje nieustannie mechanika ruchu, przemiany, przekształcenia,
metamorfozy człowieka. Pojawiają się pytania, które w języku prozy brzmią moze banalnie,
ale w obrazie poetyckim, w strukturze wiersza wspartej na silnych napięciach intelektualnych
i emocjonalnych, wydają się całkowicie prawomocne: kim jestesmy i dokąd dążymy,
jaką cenę płacimy za nasz pośpiech nieustanny, za życie nasze nieuważnie nastawione
na odbiór doznań płynących z teraźniejszości.
Problematyka antropologiczna – była – jak mówiliśmy obecna zawsze w poezji Miroslava
Válka, w nowym tomie jest wyrazem pewnej rezygnacji przed ambicją totalnego poznania,
przed pragnieniem przeniknięcia wszystkich tajemnic. To okazuje się niemożliwe,
trzeba ogłosić powrót na ziemię, trzeba raz jeszcze zdefiniować i zbadać możliwości
poznawcze poezji. Granice między przeszłością
a terażniejszością i przyszłością zacierają się, obraz świata nie wydaje sie juz
tak wyrazisty i przenikliwy. Także jego bohater – człowiek – nie sprawia poecie
juz tylu jednoznacznych satysfakcji, spogląda na niego ze sceptycyzmem, z ironią,
odkrywa w jego działaniu elementy nieładne z etycznego i estetycznego punktu widzenia.
(...)
Witold Nawrocki