Theofilov, Ivan: Η ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΒΝΤΙΒ (ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗΣ) (Старият Пловдив Görög nyelven)

Твоите древни етажи са между звездите.

Сини магаренца пасат тишината наоколо.

Римската улица слиза край сватбени свещи.

Вик от плътта на жена се обажда в часовника.

Лягат лилави еснафи в дълбоките къщи,

чуват прасето, кокошките , влака и мишката.

Мракът изгрява със чувствени, бързи зеници.

Литва с дъха на комина венчалното було.

Сини магаренца тичат по лунните покриви.

С облак излитат светии от белите църкви,

с кървави агнета срещат венчалното було.

Гледат с янтарни очи леопарди от портите.

Между чемшири вакханки с атлазна превръзка

с бронзови кани разливат ухаещо миро…

Οι αρχαίες σουαναβαθμίδες αιωρούνται ανάμεσα στ’ άστρα.

Γαλάζια γαϊδουράκια βόσκουν τη σιωπή τριγύρω.

Η ρωμαϊκή οδός κατεβαίνει πλάι σε γαμήλιες λαμπάδες.

Κραυγή της σάρκας μιας γυναίκας χτυπάει στο ρολόι.

Χλωμοίφαρισαίοι πάνε για ύπνο στα βαθιά σπίτια,

ακούνε το γουρούνι, τις κότες, το τρένο, το ποντίκι.

Το σκοτάδι ανατέλλει με ζωηρά αισθησιακά μάτια.

Το νυφικό πέπλο αναβαίνει με την πνοή της καμινάδας.

Γαλάζια γαϊδουράκια καλπάζουν πάνω στις φεγγαρόλουστες στέγες.

Άγιοι απογειώνονται με ένα σύννεφο από ασπροβαμμένες εκκλησίες,

με ματωμένα αρνιά, καλωσορίζουν το νυφικό πέπλο.

Λεοπαρδάλεις κοιτούν με κεχριμπαρένια μάτια από τα κατώφλια.

Ανάμεσα σε πυξάρια βάκχες με ατλαζένιες κορδέλες

κάνουν σπονδές με ευωδιαστό μύρο από μπρούντζινα αγγεία…